Sample text

"Książka jest niczym ogród, który można włożyć do kieszeni"

"
Książka stanowi cudowny przedmiot, dzięki któremu świat poczęty w umyśle pisarza przenika do umysłu czytelnika...Każda książka żyje tyle razy, ile razy została przeczytana."

"Książka - to mistrz, co darmo nauki udziela, kto ją lubi - doradcę ma i przyjaciela, który z nim smutki dzieli, pomaga radości, chwilę nudów odpędza, osładza cierpkości."

"Kiedy przeczytam nową książkę, to tak jakbym znalazł nowego przyjaciela, a gdy przeczytam książkę, którą już czytałem - to tak jakbym spotkał się ze starym przyjacielem."

niedziela, 31 lipca 2011

"Błękit szafiru" - Kerstin Gier

 Tytuł:  "Błękit szafiru"
 Autor: Kerstin Gier
 Wydawnictwo: Egmont
 Ilość stron: 363
Premiera: 12 październik 2011












Magnetyzm szafiru.”

Ostatnio miałam straszny zastój w czytaniu, a dla mnie nie istnieje nic gorszego w wakacje. Nie miałam ochoty oddawać się lekturze, książki nie pochłaniały mojej uwagi. Jednak jak tylko „Błękit szafiru” trafił w moje ręce, zamknęłam się w pokoju, sam na sam z książką i na długi czas zniknęłam ze świata żywych, nie odbierałam telefonów, nie odpisywałam na sms'y, ba, nawet ich nie słyszałam. Zostałam pochłonięta przez świat Gwendolyn i marzyłam tylko o jednym: nigdy z niego nie wychodzić. Nie ma to, jak powieść działająca jak magnez i przyciągająca przez cały czas uwagę czytelnika, po skończeniu można myśleć tylko o przygodach bohaterów i żałować, że to już koniec.

Tak jak w pierwszej części mamy prolog i epilog nie dotyczący głównych bohaterów tylko ich krewnych: Lucy i Paula. Ten zabieg nadaje powieści aurę tajemniczości i sprawia, że jest się ciekawym rozwiązania całej zagadki. A pomiędzy kolejnymi rozdziałami znajdujemy różne notatki, cytaty, zapiski, które nie zawsze są jasne, ale urozmaicają tekst.

Sama akcja powieści zaczyna się w tym samym momencie, w którym skończyła się pierwsza część, co mnie ucieszyło. Relacja między Gwendolyn a Gideonem, dwójką głównych bohaterów, ulega zmianie. Mają oni misję wprowadzenia do chronografu (urządzenia, dzięki któremu można kontrolować przenoszenie się w przeszłość) odrobiny krwi każdego podróżnika w czasie, który żył na przestrzeni wieków. Ma to uratować wszystko i wszystkich. Ale czy rzeczywiście? Nikt nie wie do końca, co się po tym stanie, pewne jest, że Lucy i Paul chcą w tym przeszkodzić. Gwenny siedzi w tym od zaledwie kilku dni i naprawdę mało rozumie z tego, co się dzieje, nie pomaga jej to, że większość osób zamieszanych w sprawę jej nie ufa i podejrzewa, że ich zdradzi. Co tym razem przydarzy się bohaterom? Kto kłamie, a kto mówi prawdę?

Narrację prowadzi Gwendolyn, ostatnia z dwunastu podróżników w czasie. Ma ona specjalny dar: widzi duchy, demony, z jednym nawet się zaprzyjaźnia, to kotopodobne stworzenie nazywa się Xemerius i doprowadzało mnie do wielokrotnych wybuchów śmiechu. Sama bohaterka z miejsca zdobyła moją sympatię. Gideon, drugi nosiciel genu, to dość skomplikowana postać, zmieniająca się co chwilę. Między nim a Gwen jest „chemia”, która raczej utrudnia wszystko, a nie ułatwia, szczególnie, że mają inne poglądy. Chłopak, tak jak wszyscy jest przekonany, że Lucy i Paul, tajemnicza dwójka, uważana za jedynych, którzy mogą przeszkodzić w misji, to źli i egoistyczni ludzie, jedynie Gwnedolyn ma jakiekolwiek wątpliwości co do tego i nie ufa hrabiemu de Saint Germain, ja osobiście cały czas zastanawiałam się, kto tak naprawdę ma rację: hrabia czy Lucy i Paul? Wracając do Gideona, uwielbiam go po prostu! Od pierwszej części czekałam na każdy moment, w którym występuje, tu było tak samo, gdy tylko wkraczał na scenę, serce zaczynało mi szybciej bić. Nie lubiłam zaś Charlotty, która jest kuzynką Gwenny mocno zakochaną w Gideonie, z kolei gdy ona się pojawiała, miałam ochotę zgrzytać zębami. Oczywiście, to nie wszyscy bohaterowie powieści, ale jeśli chcecie poznać innych, to już na własną rękę, ja więcej nie zdradzę :).

Błękit szafiru” to niezmiernie tajemnicza, skomplikowana i poplątana historia. Autorka wydaje się mieć to wszystko zaplanowane, nie pomija żadnego szczegółu, podziwiam ją, że się nie gubi w tych wszystkich podróżach w czasie i intrygach. Po skończeniu drugiego tomu nadal nie jestem pewna, o co chodzi, komu ufać, co kieruje tym bohaterem. a co tym. Z każdą stroną robiło się tylko ciekawiej i pojawiało się więcej pytań. Okazało się, że większość moich przypuszczeń, które miałam po skończeniu czytania „Czerwieni rubinu” (tom 1. trylogii) była błędna.
Tak jak z niecierpliwością czekałam na „Błękit szafiru”, tak teraz wręcz umieram z ciekawości, co znajdę w ostatniej części.

Czy wspominałam już, że to jedna z najlepszych serii, spośród tych, z jakimi miałam do czynienia? Jeśli nie, to robię to teraz. Uwagę przykuwa okładka, która pięknie będzie prezentować się na półce, a sama treść jest niesamowita, bohaterowie zapadają w pamięć i rozkochują w sobie. Czy czytelnikowi potrzeba czegoś jeszcze?
Ocena: 11/10 (Nie wiem, jak inaczej wyrazić mój zachwyt dla tej powieści :))

Za książkę jestem niezmiernie wdzięczna Wydawnictwu Egmont. 

 

W skład „Trylogii Czasu” wchodzi:

1.Czerwień rubinu”                                          2. Błękit szafiru                         
(moja recenzja                                                 (szukajcie w księgarniach 12 października)
                                                                                                                                    


                                                              3. "Zieleń szmaragdu"
                                                              (ukaże się wiosną 2012 roku)
                                                  
 A wkrótce ta seria ma zostać zekranizowana :)

__________________________________________
Ostatnio nie miałam dostępu do internetu, dlatego nie pojawiały się nowe recenzje i nie komentowałam Waszych postów, obiecuję, że teraz to nadrobię :D

17 komentarzy:

  1. Równocześnie dodałyśmy recenzje:)
    Mnie też się strasznie, ale to strasznie podobała:)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  2. Poprostu kocham tę serię i nie mogę doczekać się juz "Błękitu Szafiru".

    OdpowiedzUsuń
  3. A o ekranizacji to nie wiedziałam ;) Ale okładki sa nieziemskie ;) Muszę się za to zabrać; ]

    OdpowiedzUsuń
  4. Zazdroszczę Ci, że masz już drugą część, ja też chce. Ta seria jest niesamowita.

    OdpowiedzUsuń
  5. O, masz już drugą część! Też bym chciała.
    Czytałam pierwszą i bardzo mi się podobała. Na pewno sięgnę po tą, jeśli tylko pojawi się w księgarni.

    Najbardziej mi się podoba okładka pierwszej i ostatniej części.

    OdpowiedzUsuń
  6. Zazdrość mnie wprost zżera. Ja też tak chcę! Ja też!
    Co do okładek, jestem zakochana absolutnie we wszystkich i nie potrafię wybrać tylko jednej.
    A! Ale zaoszczyłaś mi apetyt

    OdpowiedzUsuń
  7. Ślinka mi cieknie na wzmiankę o tej serii. Przeczytam na pewno, ale najpierw część pierwszą ;-)

    OdpowiedzUsuń
  8. Oj, a ja nawet pierwszej nie przeczytałam.:( Muszę jak najszybciej to zmienić. Po tej recenzji i ocenie mam ochotę już biec do księgarni. :D

    OdpowiedzUsuń
  9. Co tak szybko? Do mnie jeszcze nie dotarła :( Mam nadzieję, że w tym tygodniu zawita do mnie kurier... Cieszę się, że tak bardzo Ci się podobało. Mam nadzieję, że podzielę Twój zachwyt ;)
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  10. Ciekawa recenzja. Lubię podróże w czasie, więc może kiedyś... ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Czytałam pierwszą część i byłam zachwycona. Na pewno przeczytam:)

    OdpowiedzUsuń
  12. Musze przeczytać, a juz za niedługo dostanę pierwsza część :D

    Pozdrawiam ! ;)

    OdpowiedzUsuń
  13. "Wracając do Gideona, uwielbiam go po prostu! Od pierwszej części czekałam na każdy moment, w którym występuje, tu było tak samo, gdy tylko wkraczał na scenę, serce zaczynało mi szybciej bić. Nie lubiłam zaś Charlotty, która jest kuzynką Gwenny mocno zakochaną w Gideonie, z kolei gdy ona się pojawiała, miałam ochotę zgrzytać zębami" - taki sam mam stosunek do postaci. Kocham pierwszą część, a Gideon to facet marzeń xD Z pewnością sięgnę po drugą część, gdy tylko już wyjdzie.

    Będzie film? Mam nadzieję, że nie spaprzą roboty...

    OdpowiedzUsuń
  14. Aw, ja chcę pierwszą część, po tak intrygującej recenzji, a zwłaszcza po tym jak pisałaś, że całkowicie przepadłaś, pochłonięta lekturą, nie wyobrażam sobie bym mogła się za nią nie rozejrzeć :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Ha! Też lada dzień zabiorę się za tę część :)
    Normalnie, aż się doczekać nie mogę :D

    OdpowiedzUsuń
  16. Witam!
    Zapraszam na mojego bloga w celu wyrażenia własnej opinii.
    Jestem "świeża" w temacie, właściwie raczkuje , chciałabym się dowiedzieć czy warto abym postawiła pierwsze kroki czy lepiej usiąść i się nie pokazywać:D
    http://abypokochac.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...