"Jutro" - Gemma Malley

Wydawnictwo Wilga

Ilość stron: 317

Deklaracja #3

Nikt nie powinien żyć wiecznie

Jutro to już ostatni tom antyutopijnej trylogii Deklaracja. Po raz ostatni spotykamy się z Peterem, Anną, przeżywamy z nimi przygodę, która doprowadzi do końca. Podczas lektury cały czas towarzyszy pytanie: jak to wszystko się skończy? Czy bohaterowie wywalczą szczęśliwe zakończenie?

Oprócz tego, kończeniu serii zawsze towarzyszy smutek, nostalgia. To jak pożegnanie się z przyjaciółmi, z którymi spędzało się czas od części pierwszej.

Podziemie toczy nieprzerwaną walkę z Długowiecznością. Wydaje się, że ich szanse nie są wielkie, ale nie poddają się.

Wszystko się zmienia, gdy zaczynają ginąć ludzie, pojawiają się zwłoki, a słowo Śmierć na nowo pojawia się w umysłach ludzi, nie jest to już wyraz z przeszłości, nierozumiany i niepotrzebny.

Władze oskarżają o to Podziemie, ludzi, którzy walczą o lepszą przyszłość. Dochodzi do zamieszek, doniesień na sąsiadów. Gdy rośnie wrogość, nikt nie jest bezpieczny.

Anna pragnie tylko spokoju i bezpieczeństwa rodziny, Peter nie potrafi trzymać się z daleka od głównych wydarzeń. Jude jest w samym centrum operacji Podziemia, a Sheila chce za wszelką cenę odnaleźć rodziców. Jak skrzyżują się tym razem ich drogi? Czy zwycięstwo odniesie Długowieczność czy odwieczny krąg życia?

Tak jak i w drugiej części, śledzimy historię z kilku punktów widzenia. Czytelnik ma wgląd w poczynania Petera, Anny, a także Jude'a i ich największego wroga – Richarda Pincenta. Dzięki temu mamy rozeznanie w całej sytuacji. Osobiście najbardziej wyczekiwałam scen z Jude'em, które obfitowały w akcję i najciekawsze momenty.

Akcja pędzi nieprzerwanie, nie sposób domyślić się, co zaraz się wydarzy. Kto jest bezpieczny? Kto okaże się zdrajcą? Czy plan się powiedzie? A może zaraz dojdzie do katastrofy? Przez tę wartką akcję połknęłam książkę w jeden dzień, zresztą podobnie było z innymi częściami trylogii.

Miło było obserwować, jak rozwijają się bohaterowie. Jak stają się dorosłymi, odpowiedzialnymi ludźmi, którzy walczą o swoje przekonania, podejmują trudne decyzje. Każdy z nich zmienił się od części pierwszej pod wpływem wydarzeń i ciągłej walki. Dzięki temu stają się oni autentycznymi, trójwymiarowymi postaciami.

Moją ulubioną częścią tej trylogii jest tom pierwszy – Deklaracja. Czytałam ją około trzy lata temu a nadal tkwi w mojej pamięci. Była ona jedną z pierwszych antyutopii, jakie czytałam i wciąż uważam, że także jedną z lepszych. Warto się z nią zapoznać, wejść do świata, gdzie dzieci nie powinny istnieć, a ludzie żyją wiecznie.

Cenię w tych powieściach to, że poruszają z pozoru oczywiste kwestie, które jednak są istotne. Zmuszają czytelnika do zastanowienia się, przemyślenia sprawy wiecznego życia i wyrobienia własnej opinii. Czy Długowieczność aby na pewno jest czymś pożądanym? A może nie powinno przerywać się odwiecznego kręgu życia i śmierci?

Zdecydowanie warto zapoznać się z tą piękną historią.

Ocena: 9/10

Serdecznie dziękuję Grupie Wydawniczej Foksal za możliwość poznania zakończenia tej historii. 

W skład trylogii wchodzą:

1. Deklaracja – recenzja
2. W sieci – recenzja
3. Jutro